Ομιλία στη συζήτηση της προτάσεως δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης που κατέθεσαν ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Α. Τσίπρας με εβδομήντα έναν Βουλευτές του κόμματός του

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

όταν η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται, τότε διαπραγματεύεται η χώρα.

Όταν ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση βάλλονται και επιχειρείται η αμφισβήτηση της πολιτικής σταθερότητας, τότε υπονομεύεται η διαπραγματευτική ισχύς και της χώρας και του λαού.

Ενός λαού που έχει υποστεί βασανιστικές θυσίες και βιώνει τις συνέπειες με ισχυρή αυτοκριτική και δημιουργικό πείσμα.

Αυτήν την ώρα που οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα είναι σε εξέλιξη, με την Ελλάδα για πρώτη φορά από το 2010 να είναι σε πλεονεκτική θέση γιατί παρήγαγε πρωτογενές πλεόνασμα και γιατί για πρώτη φορά είναι εντός των στόχων, αναρωτιέται ο ελληνικός λαός: Γιατί επέλεξε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ώρα να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της Κυβέρνησης; Γιατί τώρα;

Εσείς οι ίδιοι στη δήλωσή σας γράψατε ότι είναι αφορμή η ανακατάληψη των παρανόμως κατειλημμένων, η εφαρμογή του νόμου που είχε καταλυθεί βάναυσα στο ραδιομέγαρο της πρώην ΕΡΤ. Είναι πρόκληση για το κοινό περί δικαίου αίσθημα το τέλος μιας ανομίας να αποτελεί το νομιμοποιητικό αίτιο για την Αξιωματική Αντιπολίτευση για να αμφισβητήσει την κυβερνητική σταθερότητα.

Από την βίλα Αμαλία ως την Αγία Παρασκευή και από τα «γουναράδικα» ως το «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς», ο δρόμος της πολιτικής ωριμότητας είναι μακρύς και δύσκολος και ειδικά όταν οι συνιστώσες αντί να συγκλίνουν, αποκλίνουν και το οικοδόμημα κινδυνεύει να καταρρεύσει.

Ο κ. Τσίπρας δεν αποκαλούσε την ΕΡΤ ως την πλέον απαξιωμένη και χειραγωγούμενη, που η Κυβέρνηση ήθελε να μετατρέψει σε ΥΕΝΕΔ;

Δεν την αποκαλούσε μηχανισμό προπαγάνδας της Κυβέρνησης;

Για αυτήν την ΕΡΤ χύνετε κροκοδείλια δάκρυα;

Για αυτήν την ΕΡΤ συντάσσεστε και ευθυγραμμίζεστε με την ανομία;

Για χάρη της πελατειακής και κομματικής σας αυλής θυσιάζετε την προσπάθεια ενός ολόκληρου λαού να γυρίσει σελίδα;

Η ΕΡΤ που όλοι αγαπήσαμε, είναι ο συμβολισμός για το νήμα που χάσαμε.

Η ΕΡΤ που κράταγε συντροφιά στους ακρίτες, η ΕΡΤ που συνδέθηκε με τις μεγάλες στιγμές του Έθνους, η ΕΡΤ των καλών και ευσυνείδητων εργαζόμενων, η ΕΡΤ που κατέγραψε τις μικρές και μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας, είναι η δημόσια τηλεόραση που χτίζουμε.

Η ΕΡΤ η πελατειακή, η γιγαντωμένη, της αδιαφάνειας, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, είναι η ΕΡΤ που καταργήσαμε.

Είναι η ΕΡΤ που εσείς προστατεύετε γιατί την ταυτίζετε με τον βαθύ κομματισμό και την Αριστερή συνδικαλιστική νομενκλατούρα και γιατί, κύριε Λαφαζάνη, εσείς είπατε ότι αυτήν την ΕΡΤ θα την επανασυστήσετε όπως ήταν. Και γιΆ αυτό ο ελληνικός λαός έχει ανοιχτά αυτιά και μάτια και σας ακούει.

Αυτοί που είχαν καταλάβει το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής έχασαν τα όρια. Έπαψαν να είναι οι εργαζόμενοι που πάλευαν για τις δουλειές τους. Ταύτισαν τη δημόσια τηλεόραση με τον εαυτό τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

με αυτήν την πρόταση δυσπιστίας ο κ. Τσίπρας δεν επιδιώκει να πέσει η Κυβέρνηση, παρά τα όσα ο ίδιος προφήτευσε στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη ταλαιπωρείται να αποφασίσει τι θα κάνει με το μνημόνιο.

Θα το σκίσει; Καταργήσει; Ακυρώσει; Απαγκιστρώσει; Αντικαταστήσει; Αναστείλει; Επαναδιαπραγματευθεί; Επανεξετάσει;

Μόνο ο κ. Σκουρλέτης τον καταλαβαίνει. Ο κ. Σκουρλέτης λέει ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κατάργηση, την αναστολή, την αντικατάσταση.

Τελικά, όμως, φαίνεται, ότι ο κ. Τσίπρας κατέληξε σε μία θέση. Σύμφωνα με τα όσα διατύπωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του, δήλωσε ότι «Το μνημόνιο θα καταργηθεί άμεσα και θα διαπραγματευτεί τη δανειακή σύμβαση για να την αλλάξει».

Βέβαια, όμως, ξέχασε ότι τη δανειακή σύμβαση πριν από 20 μήνες την κατήγγειλε ως παράνομη, αντισυνταγματική, υποτέλειας, επιτροπείας.

Και βέβαια ξεχνάει ότι στο άρθρο 8 της δανειακής σύμβασης ρητά αναφέρεται ότι η δανειακή σύμβαση υφίσταται μόνο εάν η Ελλάδα συμμορφώνεται με τα μέτρα που εκτίθενται στο μνημόνιο. ¶ρα; Αδιέξοδο και στη νέα σας θέση. Δεν πειράζει, θα αποφασίσει η ίδια η ζωή, ο λαός είπε ο κ. Δραγασάκης. Η ελπίδα μας είναι ότι όταν ο λαός θα κληθεί στην κάλπη δεν θα υπάρχει μνημόνιο.

Συνεχίζεται, όμως, η περιπλάνηση για το ευρώ.

Από το ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ, στο ότι η δραχμή δεν είναι επιλογή.

Και από το ευρώ της φτώχειας και της ανασφάλειας, στη δραχμή της κοινωνικής ερήμωσης.

Η περιπλάνηση, βέβαια, του κ. Τσίπρα προς το παρόν σταμάτησε στο Τέξας: «Έχουμε μια οικονομική ένωση και ένα κοινό νόμισμα και οι άμεσες εναλλακτικές είναι χειρότερες. Μια έξοδος δεν θα ωφελήσει κανέναν.».

Εδώ, όμως, αρχίζει το Τέξας των συνιστωσών.

Μπορεί η Ελλάδα να ακυρώσει τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους και να ακολουθήσει μια προοδευτική πολιτική εντός της ευρωζώνης;

«Ας μην έχουμε αυταπάτες», σας απαντά το εκλεγμένο μέλος της Κεντρικής σας Επιτροπής και του Αριστερού Ρεύματος. Και συνεχίζει: «Η χώρα μπορεί να περιέλθει σε τέτοια δυσχερή θέση, που ούτε καν διαπραγμάτευση δεν θα μπορεί να διεξάγει. Ίσως, κάτι χειρότερο.». Κι εδώ καλείται ο κ. Λαφαζάνης να μας πει με ποιον συμφωνεί, με το Αριστερό Ρεύμα ή με τη θέση του Προέδρου του;

«Τι σημαίνει επαναδιαπραγμάτευση, όταν δεν έχεις εναλλακτική λύση;», σας εγκαλεί ο κ. Αλαβάνος.

Και συνεχίζει ο κ. Αλαβάνος: «Γιατί δεν πετάτε έξω τον Λαφαζάνη, αφού καταστροφολογεί;».

Μέχρι και ο Μανώλης Γλέζος αναγκάστηκε να μιλήσει για το μαντρί της Αριστεράς, για τους κύκλους που «διαρρέουν» και να εγκαλέσει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο λειτουργίας της.

Κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθείτε να κρύψετε από τον ελληνικό λαό ότι δεν έχετε πρόταση.

Βέβαια, εδώ ο κόσμος το έχει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι, αλλά εν πάση περιπτώσει.

Ο αριστερόστροφος λαϊκισμός που καλλιεργήθηκε μεταπολιτευτικά στη χώρα επικήρυξε την επιχειρηματικότητα, ενοχοποίησε το κέρδος, ταύτισε την ιδιωτική πρωτοβουλία με την εργασιακή αναλγησία, οδήγησε στις σβησμένες καμινάδες, τη μηδενική ανταγωνιστικότητα, τις σκληρές, ανελαστικές και προστατευμένες κρατικές δομές.

Ακόμα και σήμερα που μιλάμε η κριτική που γίνεται στην Κυβέρνηση εξακολουθεί να έχει ως βάση την επί δεκαετίες αριστερή ιδεολογική παραίσθηση ότι το ζητούμενο δεν είναι η παραγωγή νέου πλούτου, αλλά η μέριμνα για την αναδιανομή του υπάρχοντος εθνικού εισοδήματος.

Ακόμα και σήμερα, συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργείτε ως ο δανεισμός να είναι αυτονόητος και αιώνιος.

Ο κ. Δραγασάκης, μιλώντας προηγουμένως, αναρωτήθηκε πώς παράγεται πρωτογενές πλεόνασμα μόνο από τις περικοπές. Να του απαντήσουμε, λοιπόν –διότι αυτή είναι η αγωνία και ο αγώνας μας, εκεί επικεντρώνεται όλη η πολιτική μας- ότι από την αύξηση της παραγωγής, από την αύξηση του ΑΕΠ και την ανάπτυξη είναι ο μόνος δρόμος για να παραχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Προς το παρόν, όμως, διαχειριζόμαστε μια σκληρή πραγματικότητα και δίνουμε μάχη όλοι οι Έλληνες για να τα καταφέρουμε.

Υπερασπίζεστε το περισσότερο κράτος.

Το αντίδοτό σας στην ανεργία δεν είναι η επιχειρηματικότητα, αλλά οι κρατικοποιήσεις.

Δεν υπάρχει συντεχνιακή ελίτ που να μην την έχετε υιοθετήσει.

Αντιδράτε στον περιορισμό των δαπανών.

Λέτε «ναι» στην πολιτική που τρέφει τα ελλείμματα και οδηγεί στο νέο δανεισμό.

Λέτε «όχι» στις αποκρατικοποιήσεις.

«Όχι» στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, «όχι» στην προσέλκυση νέων επενδύσεων.

Απειλείτε, μάλιστα, όσους επιθυμούν να επενδύσουν στη χώρα.

Βουλιάζετε στα νάματα του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας.

Η πολιτική σας πρόταση είναι πρόταση μηδενικής διεξόδου από την κρίση.

Με αυτήν την πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ τι επιτυγχάνετε;

-Συσπειρώνετε τις πολιτικές δυνάμεις και τους Βουλευτές που επιθυμούν πολιτική σταθερότητα.

-Ο Πρόεδρός σας για έξι μήνες χάνει το δικαίωμα για νέα πρόταση δυσπιστίας, άρα, γλιτώνει από την εσωκομματική του αντιπολίτευση και μπορεί ανενόχλητος να περιοδεύει ανά την Ευρώπη προσπαθώντας να εκφράσει την περιθωριακή αριστερά ζώντας το δικό του μύθο.

-Η Κυβέρνηση παρά την πισώπλατη μαχαιριά την ώρα της διαπραγμάτευσης τελικά θα βγει ενισχυμένη, για να ασκήσει την Ευρωπαϊκή Προεδρία και ταυτόχρονα να συνεχίσει τη μάχη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και εξόδου από το μνημόνιο.

Κατά συνέπεια, μετράω μόνο κερδισμένους.

Αλλά επειδή στη ζωή πάντα κάποιος χάνει, ας ψαχτούν οι συνιστώσες.

Το ίδιο να κάνετε και εσείς συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι η πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία που Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης χρησιμοποιεί την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από το ίδιο του το κόμμα.

Όσο για εμάς, του Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, εκφράζοντας τις αγωνίες, τους φόβους, τις προσδοκίες ενός λαού που υποφέρει και αγωνίζεται και μιας μεγάλης και ιστορικής παράταξης καλούμαστε:

Να αποδείξουμε ότι παρά την κρίση διατηρούμε άγρυπνη την ψυχή μας, ελεύθερο το πνεύμα μας, να βγούμε από αυτήν τη δοκιμασία πιο δυνατοί, από το καμίνι της κρίσης πιο ώριμοι, περισσότερο αποφασισμένοι, πολύ πιο ανθρώπινοι, να χτίσουμε ό,τι έχει γκρεμιστεί, να διορθώσουμε τα λάθη μας, να μάθουμε από τα παθήματα μας.

Και να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια καλύτερη πατρίδα απΆ ότι παραλάβαμε.

Μια τέτοια πολιτική με μια τέτοια στρατηγική στόχευση χρειαζόμαστε. Αυτή σήμερα υπηρετούμε.

Με όραμα για την Ελλάδα. Με προσανατολισμό για τους Έλληνες. Με ελπιδοφόρες προοπτικές για τη νέα γενιά. Με στρατηγική και σαφείς στόχους. Με ξεκάθαρες εθνικοπολιτικές προτεραιότητες.

Είναι μία στρατηγική για την Ελλάδα της ανάπτυξης και της δικαιοσύνης, που θα κάνει πράξη το όραμά μας για μια ελεύθερη, ανοιχτή και δημοκρατική κοινωνία, για μια πατρίδα με εθνική αξιοπρέπεια, σεβαστή από τους φίλους, υπολογίσιμη από τους εχθρούς, με διεθνές κύρος.

ΓιΆ αυτό, απορρίπτουμε τη μιζέρια.

Καταψηφίζουμε την πρόταση μομφής.

Στηρίζουμε την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό της χώρας.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ