Ομιλία στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας «Κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και της παροχής υπηρεσιών».

Κύριε Πρόεδρε,

ακούγοντας προηγουμένως τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος να περιγράφει τα διατροφικά σκάνδαλα της Δύσης, σκεφτόμουν το διατροφικό σκάνδαλο με το βρεφικό γάλα, που προκάλεσε πάρα πολλούς θανάτους στην Κομμουνιστική Δημοκρατία της Κίνας.

Και αναρωτιόμουν ότι δεν είναι δυνατόν την ανθρώπινη αθλιότητα και την παραβίαση των κανόνων να τη δικαιολογούμε με πράξεις που από πάνω θα γράφουν ανάλογα είτε «κομμουνισμός» είτε «καπιταλισμός».

Όπως, επίσης, ακούγοντας να επιχειρηματολογεί στη μισή του σχεδόν ομιλία ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με το νομοσχέδιο που αύριο πρόκειται να εισαχθεί και που δήθεν δεν θα προλάβει να διαβάσει, σκεφτόμουν και επιβεβαιώσαμε όλοι την κοινή αντίληψη ότι το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, πρέπει να είναι πολύ καλό για να μην είναι άξιο να αντιπαρατεθούμε πάνω σε αυτό.

Πραγματικά, με το παρόν νομοθέτημα κατΆ ουσίαν επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός, η επικαιροποίηση και η συστηματοποίηση στην εμπορία και στη διακίνηση προϊόντων, καθώς και στην παροχή υπηρεσιών, εξαιρουμένων των επιστημονικών και χρηματοπιστωτικών.

Ο Αγορανομικός Κώδικας όπως τον ξέραμε από το 1946, γράφει πλέον τέλος. Αυτό που επιχειρείται είναι μία κωδικοποίηση στη βάση ενός ενιαίου νομικού πλαισίου με γνώμονα την προστασία του καταναλωτή, ο οποίος θα αποφασίζει με βάση τη γνώση, την υγιεινή και την ασφάλεια, την ενίσχυση του ανταγωνισμού και ταυτόχρονα τη διασφάλιση ότι οι επιχειρήσεις θα αντιμετωπίζονται στην αρχή της ίσης μεταχείρισης και του δικαίου.

Ταυτόχρονα, εισάγονται μία σειρά διατάξεις που αυστηροποιούν τη νομοθεσία στην αγορά πετρελαιοειδών, όπου υποχρεώνονται πλέον οι πρατηριούχοι να υπογράφουν συμβάσεις με σαφείς όρους, που θα περιγράφεται και θα εγγράφεται το περιθώριο κέρδους, το ύψος και οι εκπτώσεις. Όταν ο πρατηριούχος παραβιάζει τη νομοθεσία, θα του αφαιρείται η άδεια και δεν θα μπορεί με τεχνάσματα να ανοίγει ξανά με συγγενικά του πρόσωπα στην ίδια θέση το ίδιο πρατήριο. Θα μπορούν αυτοκίνητα ΙΧ χωρίς διακριτικά να διεξάγουν νόμιμους ελέγχους για να πιάνουν αυτούς που νοθεύουν ή παραβιάζουν τα παρεχόμενα καύσιμα. Εγκαθίσταται παντού πλέον ηλεκτρονικό σύστημα εισροών-εκροών με ταυτόχρονη χρηματοδότηση κατά 50% από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, προκειμένου να εγκατασταθούν αυτά και επιπλέον ισχυροποιώντας τις Ενώσεις Καταναλωτών, που πλέον δεν θα επιχορηγούνται μεν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, αλλά θα παίρνουν το μάξιμουμ από τις διεκδικούμενες αγωγές και αποζημιώσεις. Αυτό όλο είναι ένα νομοθέτημα το οποίο αδικήθηκε, διότι η συζήτηση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο άρθρο 16.

Η διευθέτηση της αγοράς λειτουργίας των καταστημάτων ορθά ενισχύεται με τέσσερις εκπτωτικές περιόδους. Επίσης, ορθά ενισχύεται –απΆ ό,τι φάνηκε από τις αντιδράσεις των ομοσπονδιών των αντίστοιχων εμπορικών συλλόγων- με εφτά προαιρετικές Κυριακές καθΆ όλη τη διάρκεια του χρόνου, τέσσερις στις εκπτωτικές περιόδους και τρεις, δύο πριν τα Χριστούγεννα και μία πριν το Πάσχα.

Όμως, η διαφαινόμενη διατύπωση του άρθρου 16 όπου άνοιγε την επιχειρηματολογία για άνοιγμα των καταστημάτων και τις πενήντα δύο Κυριακές του χρόνου αδιακρίτως, ξεκίνησε μία πολύ μεγάλη κουβέντα, στην οποία δεν θα επιχειρηματολογήσω επικαλούμενη το σεβασμό στη θρησκευτικότητα, στα ήθη και στα έθιμα, στην οικογενειακή προστασία, στο δικαίωμα του εργαζόμενου στην ανάπαυση, διότι εκτιμώ ότι αυτή η συζήτηση με πολύ μεγάλη επιχειρηματολογία ένθεν κακείθεν, θα μπορούσε να γίνει στις εποχές προ του 2008, τότε που η ανάπτυξη χαρακτήριζε την αγορά, τότε που υπήρχε διεκδικούμενος τζίρος και τότε που υπήρχαν προσδοκώμενα οφέλη.

Δεν θα μπω, επίσης, στη συζήτηση για το ποιες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αργία τις Κυριακές και ποιες όχι, παρόλο που αξίζει να σημειώσουμε ότι οι χώρες οι οποίες έχουν εξαιρετική ευμάρεια -όπως είναι η Σουηδία, το Βέλγιο, η Αυστρία, η Ελβετία, η Ολλανδία- έχουν κλειστά καταστήματα τις Κυριακές.

Θα μπορούσα, επίσης, να πω ότι με βάση το σημείωμα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου μια χώρα του Νότου, η Ισπανία, έχει ανοίξει τα καταστήματα της τις Κυριακές και σύμφωνα με τα συμπεράσματα που βγήκαν από το Κέντρο Κοινωνιολογικών Ερευνών, μόνο το 4% των κατοίκων της ψωνίζει τις Κυριακές, ενώ αντίθετα το 70% δεν έχει ψωνίσει ποτέ Κυριακή.

Ακόμα, τα συμπεράσματα ότι διογκώθηκε το κόστος λειτουργίας των καταστημάτων κατά 15% ενώ αντίστοιχα αυξήθηκε ο τζίρος κατά 0.5%, είναι επιχειρήματα στα οποία επίσης δεν θα επικεντρωθώ, ούτε θα επιχειρηματολογήσω με βάση την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, παρόλο που εφιστώ την προσοχή του κυρίου Υπουργού σε αυτό για τα ενδεχόμενα προβλήματα που θα προκύψουν.

Εκεί που θα επικεντρωθώ, όμως, είναι στις συνθήκες που βιώνουν σήμερα τα εμπορικά καταστήματα: Έξι χρόνια ύφεση, τέσσερα χρόνια χωρίς τραπεζική ρευστότητα, με έναν ανελαστικό «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», με μία σωρευτική μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, με μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών πάνω από 40%, με ένα χαρακτήρα υπερφορολόγησης των επιχειρήσεων, με ακριβές ασφαλιστικές εισφορές, με ένα υψηλό λειτουργικό κόστος και εμείς αυτή τη στιγμή ερχόμαστε να παρακολουθούμε μία αγορά που βιώνει μέρα-μέρα την επιβίωσή της.

Εάν σήμερα η ανεργία έχει φτάσει σε αυτά τα δυσθεώρητα ύψη, είναι γιατί οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν άντεξαν. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις γονατίζουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία διαρκώς αυξανόμενη ανεργία.

Σύμφωνα με την ΕΣΕΕ, το πρώτο τετράμηνο του 2013, είχαμε μία μείωση του τζίρου των καταστημάτων γύρω στο 13% σε σχέση με το 2012. Και επίσης, αν γίνει η απελευθέρωση της αγοράς, θα έχουμε μία αύξηση του μισθοδοτικού κόστους, που δεν μπορούν να αντέξουν οι επιχειρήσεις.

Κάτω από αυτό το καθεστώς, αυτό που ζητούν όλες οι επαγγελματικές οργανώσεις των καταστηματαρχών, είναι μία ομπρέλα προστασίας, προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες.

Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι η προηγούμενη διατύπωση του άρθρου έλεγε ότι ο Αντιπεριφερειάρχης θα πρέπει να εκδώσει απόφαση εντός δύο μηνών –τριών μηνών έγινε μετά. Εάν δεν εκδώσει την απόφαση, τότε θα πρέπει τα καταστήματα να παραμένουν ανοιχτά πενήντα δύο Κυριακές.

Το Υπουργείο ορθά απέφυγε την προσκόλληση σε ιδεολογικές εμμονές και έφερε τροποποιητική διάταξη, με την οποίαν καθορίζει ότι ο Αντιπεριφερειάρχης υποχρεούται σε τρεις μήνες να προσδιορίσει ποιες περιοχές του είναι τουριστικές, ποιες είναι ειδικού ενδιαφέροντος, ποια καταστήματα πρέπει να μένουν ανοιχτά και ποια όχι.

Θεωρώ ότι διανύουμε μία περίοδο όπου οι πάντες θα πρέπει να βρούμε, τις πολιτικές που μας ενώνουν, την κοινή συνισταμένη. Πρέπει οι πάντες να αφήσουμε ιδεοληψίες και ιδεολογικές εμμονές και να βρούμε αυτά που είναι προς το συμφέρον του τόπου. Θεωρώ ότι θα είναι επΆ ωφελεία όλων να αναγνωρίσουν όλες οι πτέρυγες το θετικό βήμα που έκανε το Υπουργείο και να βρούμε το σημείο αναφοράς με το οποίο και οι αντιπεριφερειάρχες θα πάρουν τις σωστές αποφάσεις. Σε αυτήν τη διάταξη συμφωνούν πλέον και οι επαγγελματικές ενώσεις, οι οποίες είχαν συνάντηση και με τον Πρωθυπουργό ο οποίος διαμεσολάβησε και καταλήξαμε σε μία θετική απόφαση, δείχνοντας το δρόμο και για τα επόμενα νομοσχέδια.