Ομιλία στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβερνήσεως

"...Το όραμα δεν μπορεί να αποτελεί μεμονωμένη στρατηγική κομμάτων ή κυβερνήσεων. Το όραμα μιας χώρας χρειάζεται πολιτική ηγεσία ικανή να εμπνευστεί, ικανή να στηρίξει, να σχεδιάσει, να υλοποιήσει και πρέπει αυτό να διατρέχει οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα. Οι στόχοι μιας χώρας δεν συμπίπτουν απαραιτήτως με στόχους κομμάτων..." 

Αγαπητοί συνάδελφοι, κατά την προεκλογική περίοδο σε ένα χωριό της Λακωνίας ρώτησα τους συγκεντρωμένους πολίτες «τι θα θέλατε από την καινούργια κυβέρνηση;» και απάντησαν όλοι ομόφωνα «ισονομία», δηλαδή να εφαρμόζονται οι κανόνες και οι νόμοι ίσα για όλους!

Οι πολίτες της Λακωνίας έκαναν την υπέρβασή τους και για πρώτη φορά έστειλαν στο Κοινοβούλιο μία γυναίκα. Ελπίζω, λοιπόν και το Κοινοβούλιο να κάνει την υπέρβασή του και να δώσει ξανά αυθεντικά αναβάθμιση του ρόλου του Βουλευτή! Μέσα από την αναβάθμιση του ρόλου του Βουλευτή και μέσα από τη μη διάκριση Βουλευτών δύο ταχυτήτων, θα μπορέσουμε να βρούμε ξανά αυτό που οι Έλληνες πολίτες ζητούν, δηλαδή όλοι ίσοι παντού σε όλα τα όργανα!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας διέρχεται μία βαθιά και πολύμορφη κρίση. Είναι κρίση πολιτική, αφού το πολιτικό μας σύστημα κλυδωνίζεται διαβρωμένο από το λαϊκισμό, νοθευμένο από την ιδιοτέλεια, παραμορφωμένο από τη μικροπολιτική.

Είναι κρίση κοινωνική, αφού η κοινωνική μας συνοχή κλυδωνίζεται από τα οικονομικά προβλήματα που περιθωριοποιούν, που οδηγούν επικίνδυνα στην έρημο του κοινωνικού αποκλεισμού πολλούς συμπολίτες μας.

Τέλος, είναι κρίση οικονομική, γιατί η εθνική μας οικονομία στροβιλίζεται σε μία δίνη χωρίς σταματημό, με την ανεργία σε πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρονικά επίπεδα, με την ύφεση απελπιστικά επίμονη και ολοένα και περισσότερο καταστροφική, με τα λουκέτα στην αγορά να σβήνουν ελπίδες και να συντρίβουν όνειρα, με συνταξιούχους, επιχειρηματίες, ανέργους να οδηγούνται στην αυτοκτονία, με την εγκληματικότητα και την ανασφάλεια να εδραιώνουν τον τρόμο και να στερούν την ελευθερία, με τη δημοσιονομική κατάσταση παρά τις θυσίες και παρά τις προσπάθειες να βρίσκεται διαρκώς στη ζώνη κινδύνου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα χρειάζεται όραμα. Άκουσα προηγουμένως τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει: «Ποιο είναι το όραμά σας;». Το όραμα δεν μπορεί να αποτελεί μεμονωμένη στρατηγική κομμάτων ή κυβερνήσεων. Το όραμα μιας χώρας χρειάζεται πολιτική ηγεσία ικανή να εμπνευστεί, ικανή να στηρίξει, να σχεδιάσει, να υλοποιήσει και πρέπει αυτό να διατρέχει οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα.

Οι στόχοι μιας χώρας δεν συμπίπτουν απαραιτήτως με στόχους κομμάτων.

Σε όλα τα πολιτικά κόμματα, όμως, όπως και στην κοινωνία, υπάρχουν πατριωτικές, προοδευτικές και θαρραλέες δυνάμεις που μπορούν να βρουν αυτά που μας ενώνουν και να παρακάμψουν αυτά που μας χωρίζουν. Υπάρχει, όμως, ένας όρος απαράβατος, να αφήσουμε πίσω μας τον κακό δαίμονα της Μεταπολίτευσης. Τέλος ο λαϊκισμός, τέλος η ανεύθυνη υποσχεσιολογία. Να κοιτάξουμε μπροστά και να θυμηθούμε τη ρήση ενός μεγάλου Λάκωνα, ενός μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου, του Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλου, ο οποίος μίλαγε για την «πολιτική μιας μεγάλης γραμμής». Μια τέτοια πολιτική χρειαζόμαστε, με στρατηγική στόχευση σήμερα, με όραμα για την Ελλάδα, με προσανατολισμό για τους Έλληνες, με ελπιδοφόρες προοπτικές για τη νέα γενιά.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής μας οφείλει να είναι η επανατοποθέτηση της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον ως μιας χώρας ισχυρής στην Ευρώπη. Πρέπει να ξαναγίνει πάλι η σχέση ισότιμου εταίρου και όχι αναξιοπρεπούς οφειλέτη προς έναν απαιτητικό δανειστή.

Δεύτερη προτεραιότητά μας οφείλει να είναι η ολόπλευρη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας.

Τρίτη, η δημιουργία ισχυρού ιστού συγκράτησης της κοινωνικής συνοχής.

Τέταρτη προτεραιότητα, είναι η ριζική μεταρρύθμιση και λειτουργικός εκσυγχρονισμός του κράτους.

Πέμπτη, η τολμηρή μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Τέλος, έκτη προτεραιότητά μας οφείλει να είναι ο επανεκδημοκρατισμός του πολιτικού μας συστήματος, η ηθική επαναθεμελίωση της πολιτικής.

Έχουμε σήμερα όσο ποτέ ανάγκη να θυμηθούμε τη ρήση του Popper, να «ηθικοποιήσουμε την πολιτική και όχι να πολιτικοποιήσουμε την ηθική». Στην κατεύθυνση αυτή απαιτούνται βραχυπρόθεσμες κινήσεις άμεσης υλοποίησης, όπως η άρση των προνομίων βουλευτών και κομμάτων, που ενοχλούν το αίσθημα δικαίου των πολιτών. Απαιτείται η δέσμευσή μας για την πραγματοποίηση μιας βαθιάς ριζοσπαστικής αλλαγής, με τροποποίηση, όπου χρειάζεται, των υφιστάμενων συνταγματικών διατάξεων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το στοίχημά μας σήμερα είναι να αποδείξουμε ότι παρά την κρίση μπορούμε να βγούμε από αυτή τη δοκιμασία πιο δυνατοί, από το καμίνι της κρίσης πιο ώριμοι, πιο αποφασισμένοι, περισσότερο ανθρώπινοι, να χτίσουμε ό,τι έχει γκρεμιστεί, να διορθώσουμε τα λάθη μας, να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια πατρίδα καλύτερη από αυτή που παραλάβαμε.

Αυτό είναι το δικό μας χρέος. Αυτό είναι το χρέος της Κυβέρνησης, στην οποία και παρέχω ψήφο εμπιστοσύνης και ελπίζω να βρει τη δύναμη να υπερβεί τις δυσκολίες και να συνθέσει το αναγκαίο.