Ομιλία στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών: «Κύρωση της από 6 Σεπτεμβρίου 2012 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου κλπ

 "...όσο υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, όσο υπάρχουν τα δεκαπεντάχρονα που αυτοκτονούν, όσο υπάρχουν οικογένειες που και οι δύο γονείς είναι άνεργοι, όσο υπάρχουν υπερήλικες που αισθάνονται ανασφαλείς, σας λέω ότι η δική μου συνείδηση καθόσον με αφορά δεν μπορεί να είναι ήσυχη. Δεν μπορεί να είναι ήσυχη όταν τα λουκέτα και η ανεργία είναι ποτάμι που σβήνει όνειρα και ελπίδες. Δεν μπορεί να είναι ήσυχη η συνείδησή μου όταν η ύφεση κατατρώει τις σάρκες της εθνικής οικονομίας..."

Σήμερα, από το πρωί, υπάρχει μια διαρκής διατύπωση της αγωνίας των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης και από τα δεξιά και από τα αριστερά ή ανάποδα σε σχέση με τη θέση που βρίσκομαι, όσον αφορά τη συνείδηση των Βουλευτών, απευθυνόμενοι κατά κύριο λόγο στους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσο υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, όσο υπάρχουν τα δεκαπεντάχρονα που αυτοκτονούν, όσο υπάρχουν οικογένειες που και οι δύο γονείς είναι άνεργοι, όσο υπάρχουν υπερήλικες που αισθάνονται ανασφαλείς, σας λέω ότι η δική μου συνείδηση καθόσον με αφορά δεν μπορεί να είναι ήσυχη. Δεν μπορεί να είναι ήσυχη όταν τα λουκέτα και η ανεργία είναι ποτάμι που σβήνει όνειρα και ελπίδες. Δεν μπορεί να είναι ήσυχη η συνείδησή μου όταν η ύφεση κατατρώει τις σάρκες της εθνικής οικονομίας.

Επειδή όμως δεν ήμουν περαστική και μπήκα, επειδή ήταν ενσυνείδητη η επιλογή να διεκδικήσω μια θέση στα έδρανα κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες κρίσης, το μόνο πράγμα το οποίο αισθάνομαι ότι με κρατά και με ησυχάζει είναι ότι έχω την πεποίθηση ότι αγωνίζομαι να αναστρέψω την κατάσταση. Αγωνίζομαι με όλα τα διαθέσιμα εργαλεία να συμβάλλω να αλλάξει αυτό που υπάρχει σήμερα. Εάν εσείς αντίθετα αισθάνεστε ότι η συνείδησή σας με όλα αυτά που γίνονται είναι ήσυχη, τότε σας λέω ότι δεν πρέπει να ανησυχείτε για τη δική μας συνείδηση αλλά πρωτίστως για τη δική σας.

Bloomberg: «Η μεγαλύτερη αθροιστική μείωση παραγωγής ανεπτυγμένης χώρας κατά τις τελευταίες τρεις δεκαετίες συμβαίνει στην Ελλάδα. Βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη μεγάλη ύφεση στις ΗΠΑ κατά την περίοδο ’29-’33». Το ίδιο πρακτορείο συνεχίζοντας μιλά για τα στοιχεία της γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, με βάση τα οποία η γερμανική οικονομία συρρικνώθηκε κατά την περίοδο μετά το ’29, περίπου κατά 34% και οδήγησε στην αναρρίχηση του Χίτλερ στην εξουσία, στην Καγκελαρία.

Εάν πάλι η συνείδησή σας είναι ήσυχη, σας λέω ότι και πάλι πρέπει να ανησυχείτε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη. Η ύφεση είναι ο εχθρός. Αυτή και το δημόσιο χρέος. Τι εργαλεία έχουμε, λοιπόν;

Τα εργαλεία που έχουμε είναι, πρώτον, επενδυτικά κεφάλαια: Αυτά αναζητούμε. Ρευστότητα στην αγορά: Αυτή διεκδικούμε. Κρίνουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητη. Η ρευστότητα δυστυχώς είναι με δανεικό χρήμα. Αυτό το δανεικό χρήμα το διεκδικούμε για να πάρουμε ανάσα και οξυγόνο. Ποια είναι τα άλλα μας εργαλεία; Τα άλλα μας εργαλεία είναι οι αποκρατικοποιήσεις, η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Αυτό το νομοσχέδιο, λοιπόν, διευκολύνει αυτά τα δύο. Το ένα είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Οι αποκρατικοποιήσεις προφανώς φέρνουν άμεσα επενδυτικά κεφάλαια. Το δεύτερο που επιτυγχάνουν είναι μικρότερο, αποτελεσματικότερο, περισσότερο ευέλικτο και περισσότερο αποδοτικό δημόσιο τομέα. Τι θέλουμε για να αισθανθούμε ότι διασφαλίζονται οι μίνιμουμ προϋποθέσεις; Διαφάνεια, ενημέρωση και ρήτρα μελλοντικών αποδόσεων. Είναι δεδομένο ότι η Βουλή παίρνει την πολιτική ευθύνη και αναθέτει την αποκρατικοποίηση. Η Βουλή πρέπει να ενημερώνεται. Αλλά η Βουλή δεν θα είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για κανέναν που θα αποφασίσει τις επιμέρους αποκρατικοποιήσεις και τις τεχνικές τους λεπτομέρειες. Την ευθύνη την έχουν αυτοί που θα τις διαχειριστούν, αλλά οφείλουν να ενημερώσουν, με διαφάνεια, τον ελληνικό λαό.

Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η αναξιοποίητη δημόσια περιουσία σήμερα, κύριε Πρόεδρε, λιμνάζει και ρημάζει. Έχουμε την ωραιότερη χώρα στον πλανήτη, μία χώρα που θα μπορούσε να αποτελεί πόλο παγκόσμιας έλξης και παρ’ όλα αυτά αυτή η χώρα, ακριβώς γιατί το δημόσιο κατέχει σχεδόν την πλειοψηφία του εθνικού πλούτου, σήμερα είναι αναξιοποίητη. Αν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, με στρατηγικό σχέδιο και με τον οφειλόμενο σεβασμό στη βιώσιμη ανάπτυξη, στους φυσικούς πόρους, στη διαφάνεια, αλλά και στα επιμέρους περιφερειακά στρατηγικά πλαίσια, εάν όλα αυτά τα πετύχουμε, τότε σας λέω εκ των προτέρων ότι αυτή η λύση είναι μονόδρομος για την ανάπτυξη που θα έρθει σε αυτήν τη χώρα.

Κύριε Υπουργέ, είχα αποστείλει στο Υπουργείο Οικονομικών στις 27 Σεπτεμβρίου του 2012 επιστολή με την οποία ζητούσα, πέρα από τα γεωγραφικά και εισοδηματικά κριτήρια, να ληφθεί υπ’ όψιν και το κριτήριο υψομέτρου όσον αφορά την επιστροφή φόρου στους πολίτες σε σχέση με το πετρέλαιο θέρμανσης.

Το θέμα το έθεσα ξανά στη συζήτηση στην Επιτροπή, όπου θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι δεσμευτήκατε πώς θα υπάρξει και το κριτήριο του υψομέτρου. Αυτό το κριτήριο έρχεται να αποκαταστήσει αδικίες που αφορούν όμορους ή και τους ίδιους νομούς.

Στο δικό μου νομό τα χωριά του Πάρνωνα και του Ταϋγέτου θα έχουν υποπολλαπλάσια επιστροφή φόρου από ό,τι στο γειτονικό νομό στα παραλιακά χωριά. Είναι μια αδικία που εκτιμώ ότι αν γίνει με το σημερινό σχεδιασμό πρέπει να αποκατασταθεί.

Σας προτείνω σαν σχέδιο για τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, τον Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτηρίων όπου προβλέπει με συγκεκριμένη διαδικασία πώς οι περιοχές με υψόμετρο πάνω από 500 μέτρα μπορούν να υπαχθούν στην αμέσως ψυχρότερη ζώνη με συγκεκριμένη διαδικασία.

Κύριε Υπουργέ, το Τεχνικό Επιμελητήριο δεν είναι επαγγελματική οργάνωση, δεν είναι επαγγελματικός φορέας, είναι επιστημονικός σύμβουλος του κράτους. Κόβοντάς του το 2% και το 2‰ από τους μελετητές και τα δημόσια έργα αντίστοιχα του στερούμε οξυγόνο, του στερούμε ζωή. Είναι απολύτως απαραίτητη για την ίδια την πολιτεία η ύπαρξη ενός ισχυρού πυλώνα που θα είναι ελεγκτής και σύμβουλος όσον αφορά τα δημόσια έργα.

Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στο επικουρικό ταμείο και να ενώσω τη φωνή μου με όλους τους συναδέλφους, λέγοντας ότι είναι απαράδεκτη μια νοοτροπία που θυμίζει περισσότερο αριστερή λογική, η οποία λέει ότι αν δεν μπορώ να λύσω ένα πρόβλημα και να καλυτερεύσω τη ζωή κάποιων, χειροτερεύω τη ζωή όλων.

Το Επικουρικό Ταμείο αν καταργηθεί, επειδή δεν μπορεί το κράτος να εισπράξει τα έσοδα από αυτούς που πρέπει να ασφαλίζουν τα αυτοκίνητά τους, έρχεται και δημιουργεί αδικίες τις οποίες πρέπει να αποκαταστήσουμε ως πολιτεία, όχι ισοπεδώνοντας προς τα κάτω, αλλά επιλύοντας κοινωνικά προβλήματα.

Στο δικό μου νομό υπάρχει παιδί που έμεινε ανάπηρο, αθλητής που θα είχε πολύ μεγάλη εξέλιξη, γιατί ένας ανήλικος ρομά πήρε το ανασφάλιστο αυτοκίνητο και έπεσε επάνω του. Το παιδί είναι πολλούς μήνες στο νοσοκομείο. Δεν έχει μέσα βιοπορισμού. Γίνονται φιλανθρωπικές συναυλίες για να τον ενισχύσουν και εγώ θα πάω πίσω να του πω ότι καταργούμε το επικουρικό ταμείο, γιατί η πολιτεία δεν μπορεί να πιάσει τα ανασφάλιστα αυτοκίνητα;

Λυπάμαι, αλλά ο δρόμος είναι ένας. Βρείτε τρόπο να μην μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα όποιος έχει το αυτοκίνητό του ανασφάλιστο. Βρείτε τρόπο να ελέγχονται από την τροχαία όσα αυτοκίνητα κινούνται ανασφάλιστα στους δρόμους, τις εθνικές οδούς, τις πόλεις. Να μη γίνει όμως αυτό. Δεν καταστρέφουμε οικογένειες που έχουν ήδη κτυπηθεί ή από το χάρο ή από την αδικία.