Ομιλία στην συζήτηση επί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος.

«...Η κύρια, όμως, παρέμβασή μας κατ’ επιταγή της κοινωνίας, αποτελεί η αναθεώρηση του άρθρου 22 όπου σαφώς πλέον ορίζεται η υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την εμπέδωση της κοινωνικής συνοχής, για τη διασφάλιση εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους πολίτες. Αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξης του κράτους, αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξης της πολιτικής μας...»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης αποτελεί κορυφαία πράξη του κοινοβουλευτικού Σώματος και οφείλει πάντα να είναι σε πλήρη αντιστοιχία με την ιστορική ευθύνη και τη δημοκρατική λειτουργία που αυτή συνεπάγεται.

Αυτήν την κορυφαία στιγμή, για την οποία ο συνταγματικός νομοθέτης επιβάλλει χρονική απόσταση τουλάχιστον πέντε χρόνια από την προηγούμενη ολοκλήρωση της Αναθεώρησης, αυτήν την κορυφαία στιγμή, που η χώρα μας δεν μπορεί να αντέξει, άλλη καθυστέρηση για κορυφαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, η Αξιωματική Αντιπολίτευση επέλεξε να είναι ηχηρά απούσα.

Απούσα, όχι διότι διαφωνούσε ή αμφισβητούσε την πολιτική αναγκαιότητα της Αναθεώρησης, αφού 114 Βουλευτές της υπέγραψαν πρόταση να κινηθεί η διαδικασία Αναθεώρησης για δεκαεννέα άρθρα του Συντάγματος.

Απούσα, διότι η πορεία της συζήτησης ανέδειξε βαθύ διχασμό στις θέσεις και στις δημόσιες τοποθετήσεις των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Απούσα, διότι στην πορεία της συζήτησης αναδείχθηκαν τα ιδεολογικά αδιέξοδα από ένα Κόμμα που, πάσχοντας από κυβερνητισμό και έχοντας μάθει να συγκαλύπτει τα προβλήματά του μέσα από την κατοχή της εξουσίας, βρέθηκε στη δίνη ανάμεσα στην κοινωνία και στα κομματικά κατεστημένα του.

Απούσα, διότι υποτάχθηκε στις πιέσεις των βαρόνων και των διεκδικητών της προεδρίας του Κόμματος. Υποτάχθηκε σε αυτούς οι οποίοι διεκδικούσαν τη στασιμότητα έναντι των ίδιων των αποφάσεων του Προέδρου και του συνεδρίου του.

Ένα δημοκρατικό Κόμμα δεν άντεξε το δημοκρατικό διάλογο στο εσωτερικό του. Δεν άντεξε να στηρίξει το διάλογο στην ιστοσελίδα –θυμάστε- www.neosyntagma.gr. Δεν άντεξε να ορθώσει ανάστημα σε οργανωμένες αριστερές μειοψηφίες που υπερασπίζονται αναχρονιστικά μοντέλα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το τίμημα αυτής της πολιτικής το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το πλήρωσε ακριβά στην εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου. Και βεβαίως, και ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος με την απόφαση της φυγής από τη διαδικασία άδειασε όλα τα αποθέματα προοδευτισμού, αξιοπιστίας και σύγχρονης τεχνοκρατικής αντίληψης, που προσπαθούσε να δομήσει ως πολιτικός.

Το τίμημα αυτής της πολιτικής το πληρώνει ακόμη και σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Πρόεδρός του, διότι δημοσκοπικά δείχνει να υποχωρεί έναντι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Διότι είναι φανερό ότι όταν καλείται ο ψηφοφόρος να επιλέξει μεταξύ του πρωτοτύπου και του πιστού αντιγράφου, διαλέγει πάντα το πρωτότυπο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παρούσα συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί αναγκαιότητα την οποία έχει αποδεχθεί η ελληνική κοινωνία. Μετά τη φυγή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ευκαιρία να αναλογιστούμε την ιστορική συγκυρία, να αναδείξουμε το θετικό λόγο και να βρεθούμε σε εκείνο το σημείο του δρόμου, όπου θα υπηρετούμε τους πολίτες, θα υπηρετούμε τη χώρα, χωρίς κανείς μας να κάνει ιδεολογικές εκπτώσεις.

Όταν λέμε όμως ότι θα συναντηθούμε στο σημείο του δρόμου, δεν εννοούμε αγαπητοί συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ να επιλέξουμε τα μικρά, μέσα από τακτικισμούς, για να εμποδίσουμε τα μεγάλα. Εκείνο το οποίο επιθυμούμε είναι στο σύνολο των διαμορφωμένων προτάσεων από την κοινή μας δουλειά στην Επιτροπή Συνταγματικής Αναθεώρησης, να βρούμε όλα εκείνα στα οποία θεσμικά μπορούμε να συναντηθούμε.

Τα προς αναθεώρηση άρθρα, είναι αυτά που ο Πρωθυπουργός της χώρας εξ αρχής κάλεσε τους πολίτες να στηρίξουν στα πλαίσια επτά αξόνων της συνταγματικής μεταρρύθμισης:

·        Σύγχρονη παιδεία προσιτή σε όλους.

·        Ενίσχυση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.

·        Προστασία του περιβάλλοντος που εγγυάται αειφόρο ανάπτυξη.

·        Αποτελεσματική προστασία της ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανο- μένης της πνευματικής.

·        Κράτος δικαίου στην υπηρεσία του πολίτη.

·        Ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση.

·        Θεσμικό πλαίσιο που εγγυάται διαφάνεια παντού.

Με την αναθεώρηση του άρθρου 16 προβλέπεται η δυνατότητα η ανώτατη εκπαίδευση να μπορεί να παρέχεται και από μη κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, τα οποία θα τελούν υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους.

Η πρόκληση να προσφέρουμε στον ελληνικό λαό υψηλού επιπέδου δημόσια παιδεία και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε οι επόμενες γενιές να μην αναζητούν ποιοτική εκπαίδευση, μέσω της φοιτητικής μετανάστευσης, αλλά επιλέγοντας ανοικτούς ορίζοντες μέσα στην ίδια την πατρίδα τους, είναι κατατεθειμένη από το βήμα του διαλόγου.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

αν δεν βάλει η πολιτεία τους κανόνες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα τους επιβάλλει άναρχα η «αγοραία αγορά» όπως είπε προηγουμένως ο προλαλήσας συνάδελφος και η αμείλικτη, εκτός συνόρων, πραγματικότητα.

Και η αμείλικτη, εκτός συνόρων, πραγματικότητα σε καμία περίπτωση δεν δίνει μάστερ στην πενταετή εκπαίδευση. Είμαστε το μόνο κράτος στον κόσμο το οποίο το Πολυτεχνείο του έχει πενταετή εκπαίδευση και δεν αναγνωρίζεται ο πέμπτος χρόνος ως μάστερ.

Μέσα από την αναθεώρηση του ίδιου άρθρου όμως –και εκεί είναι και η πρόκληση την οποία καταθέσαμε- αναδεικνύεται η ανάγκη ενίσχυσης του εθελοντισμού και της κοινωνίας των πολιτών. Η διαρκώς αυξανόμενη ατομική και κοινωνική ευθύνη, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Και η ατομική και συλλογική εθελοντική προσφορά επιβάλλει πλέον την ανάγκη για ρητή αναφορά στο Σύνταγμα της ειδικής φροντίδας του κράτους.

Η παρούσα αναφορά είναι ευθέως συντεταγμένη με το αίτημα των οκτακοσίων μη κυβερνητικών οργανώσεων που απέστειλε η συντονιστική τους επιτροπή προς τον Πρόεδρο της Βουλής και όλα τα πολιτικά κόμματα.

Με την αναθεώρηση του άρθρου 90 οι πρόεδροι του Συμβουλίου Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου επιλέγονται μεταξύ των αντιπροέδρων και όχι μεταξύ του συνόλου των μελών του αντιστοίχου ανωτάτου δικαστηρίου, όπως μέχρι τώρα ισχύει.

Οι αντιπρόεδροι με την πρότασή μας επιλέγονται μεταξύ των δέκα αρχαιοτέρων του αντίστοιχου ανώτατου δικαστηρίου και όχι μεταξύ όλων των μελών του αντίστοιχου δικαστηρίου, όπως μέχρι σήμερα ισχύει. Ταυτόχρονα θεσπίζεται θητεία για τους αντιπροέδρους η οποία δεν μπορεί να είναι πάνω από την εξαετία.

Ποιος είναι ο στόχος της παρούσας πρότασης; Η περαιτέρω διασφάλιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.

Με την αναθεώρηση του άρθρου 17 προστατεύεται πλέον με ρητή αναφορά και η πνευματική ιδιοκτησία η οποία τελεί υπό την προστασία του κράτους με την προϋπόθεση ότι τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτήν δεν μπορούν να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος.

Το κράτος δικαίου στην υπηρεσία του πολίτη, υπηρετείται μέσα από την αναθεώρηση του άρθρου 20 που προβλέπει δικαίωμα προσωρινής προστασίας σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσω του άρθρου 104 όπου οι υπάλληλοι υποχρεούνται να υπηρετούν έγκαιρα και αποτελεσματικά τους πολίτες και υπέχουν προσωπική ευθύνη για παράνομη υπαίτια συμπεριφορά, η οποία συνεπάγεται βλάβη της περιουσίας του δημοσίου.

Και βεβαίως μέσω του άρθρου 103 όπου οι υπάλληλοι του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα που υπηρετούν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, μπορούν πλέον να εντάσσονται στην υπαλληλική ιεραρχία για την κάλυψη οργανικών θέσεων υπό τον έλεγχο βεβαίως ανεξάρτητης αρχής.

Η κύρια, όμως, παρέμβασή μας κατ’ επιταγή της κοινωνίας, αποτελεί η αναθεώρηση του άρθρου 22 όπου σαφώς πλέον ορίζεται η υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την εμπέδωση της κοινωνικής συνοχής, για τη διασφάλιση εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους πολίτες. Αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξης του κράτους, αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξης της πολιτικής μας.

Η υποχρέωση της πολιτείας μέσω ισχυρού θεσμικού πλαισίου να υπηρετείται η διαφάνεια, διασφαλίζεται μέσω της πρότασης αναθεώρησης του άρθρου 14 όπου ορίζεται η κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η ασυμβίβαστη ιδιότητα του βασικού μετόχου, εφόσον κριθεί άσκηση αθέμιτης επιρροής στη διαδικασία ανάθεσης δημόσιων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών.

Ταυτόχρονα, με την αναθεώρηση του άρθρου 29 προβλέπεται η κατ’ εξαίρεση ενίσχυση των κομμάτων από εισφορές μελών ή άλλες ιδιωτικές πηγές και ο έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο της διαφάνειας των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων, τη νόμιμη χρήση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, τις εκλογικές δαπάνες των Βουλευτών, τον τρόπο απόκτησης των περιουσιακών στοιχείων μετά την εκλογή.

Επίσης ρητά ορίζεται ότι τα κόμματα πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με τους δημοκρατικούς κανόνες, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια και η ανεξαρτησία τους από οποιαδήποτε κέντρα εξουσίας και να προβλέπονται όργανα ώστε να διασφαλίζονται τα παραπάνω.

Αναθεώρησης του Άρθρου 57 όπου αίρεται μερικώς το γενικώς κατακριθέν και αναντίστοιχο με επιθυμία της κοινωνίας επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών.

Αναθεώρησης του Άρθρου 98 όπου στα πλαίσια της διαφάνειας ο έλεγχος των συμβάσεων μεγάλης οικονομικής αξίας, όπου αντισυμβαλλόμενος είναι το δημόσιο ή άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, γίνεται από ειδικό τμήμα πριν την κατάρτισή τους.

Δύο σημαντικές τροποποιήσεις ιδιαίτερης σημασίας βαθιά συμβολικής αλλά και ταυτόχρονα πολιτικά ορθής είναι η τροποποίηση του άρθρου 101 που ρητά μέσα στον καταστατικό χάρτη της χώρας υποχρεώνει το σύνολο της διοίκησης να λαμβάνει υπ’ όψη τις νησιωτικές και ορεινές περιοχές της χώρας και να μεριμνά για την βιώσιμη ανάπτυξη τους. Η δεύτερη είναι η τροποποίηση του άρθρου 108 όπου ο όρος απόδημος ελληνισμός αντικαθίσταται από τον όρο ελληνισμό της διασποράς κατ’ απαίτηση του συνόλου της ομογένειας. Με την συγκεκριμένη αλλαγή αναφερόμαστε στο σύνολο του έθνους ανεξαρτήτως του κράτους καταγωγής.

Το σύνολο της παρούσας αναθεώρησης μεταξύ άλλων συντάχθηκε στη βάση ώστε το συνταγματικό κείμενο να μη διογκωθεί με λεπτομερειακές ρυθμίσεις, να μη χάσει την κανονιστική του πυκνότητα, αλλά και να διατηρήσει την απαιτούμενη γενικότητα και συνοχή που πρέπει να το διέπει.

Ταυτόχρονα, η προσέγγιση της παρούσας αναθεώρησης προσπάθησε να απεικονίσει πέρα από το πλαίσιο κανόνων λειτουργίας του κράτους και το επίπεδο και τις ανάγκες της πολιτισμικής και πολιτικής ανάπτυξης της χώρας, της κοινωνίας και των πολιτών, προσβλέποντας στις απαιτήσεις και στις ανάγκες του μέλλοντος και όχι για να λύσει προβλήματα του παρελθόντος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

η αναθεωρητική διαδικασία εκ της φύσεώς της για να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, οφείλει να ανταποκρίνεται σε ανοιχτό διάλογο, όπου θα συμμετέχει όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων αλλά και η κοινωνία των πολιτών.

Ο διάλογος πραγματοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και με τους πολίτες. Η δραπέτευση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την πραγματικότητα μας υποχρεώνει να βρούμε με μεγαλύτερη ένταση αυτά που μας ενώνουν, να ανταποκριθούμε στη δεδηλωμένη ετυμηγορία των πολιτών εν ονόματι των δημοκρατικών κατακτήσεων της χώρας μας.