Ομιλία στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά της Διαφθοράς και αντικατάσταση συναφών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα».

«...Αγαπητοί συνάδελφοι, προφανώς τα ποινικά μέτρα και ο εξορθολογισμός του ποινικού δικαιικού μας συστήματος δεν είναι αυτά που μπορούν από μόνα τους να καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Η πολυνομία, η κακοδιοίκηση, η γραφειοκρατία είναι φαινόμενα τα οποία οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και οφείλουμε να τα πατάξουμε. Οφείλουμε όλοι να είμαστε συνεργάτες και αρωγοί στο έργο της Κυβέρνησης. Το παρόν θέμα δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή και αιτία για αντιπολιτευτικές κραυγές. Ο εχθρός είναι κοινός. Δεν έχει ιδεολογικό χρώμα...»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

το φαινόμενο της διαφθοράς δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Η διεθνοποίησή του και οι εκρηκτικές διαστάσεις που έχει λάβει, έχουν υποχρεώσει τη διεθνή κοινότητα και με την παρούσα Σύμβαση, την οποία καλούμεθα να κυρώσουμε να μην την εκλαμβάνει ως μία εθνική ιδιαιτερότητα, αλλά να προσπαθεί να την επιλύσει πέρα από τα στενά εθνικά όρια, πέρα από τις στενές πολιτικές πρακτικές που μπορούν να αναπτυχθούν στα πλαίσια ενός κράτους.

Η διαφθορά είναι ο καρκινικός όγκος που κατατρώει την υπόσταση του κράτους δικαίου, την κοινωνική συνοχή, την ισοπολιτεία και την ισονομία, την προοπτική, την πρόοδο ενός λαού.

Υπονομεύει τις κατακτήσεις του λαού μας στην υγεία, στην παιδεία, στο περιβάλλον.

Υπονομεύει την αειφορική διαχείριση του οικολογικού αποθέματος της χώρας.

Υπονομεύει την ανάπτυξη της χώρας.

Από άρθρο του καθηγητή Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πανούση διαβάζω ένα απόσπασμα, το οποίο με καλύπτει απόλυτα: «Η πολιτική διαφθορά ως ανάρμοστη σχέση μεταξύ αγοράς και πολιτικής, δηλαδή ως διαπλοκή, κατέστη μέρος της πολιτικής κουλτούρας. Κουλτούρα της διαφθοράς και κουλτούρα του δημόσιου βίου που συμπορεύονται».

Μία χώρα με εκτεταμένο δημόσιο τομέα και με εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς δείχνει να παλεύει κόντρα σε έναν άνισο εχθρό.

Σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας την οποία επικαλέστηκαν όλοι οι προλαλήσαντες συνάδελφοι προκύπτει –θα επικεντρωθώ στη πανελλαδική έρευνα- ότι στο 26% των ερωτηθέντων νοικοκυριών, έχει ζητηθεί να συμμετάσχουν σε πράξη διαφθοράς εκ των οποίων το 20% αφορά το δημόσιο και το 9% τον ιδιωτικό τομέα.

Όμως, το 2007 και αυτό είναι το ενθαρρυντικό αυτά τα ποσοστά μειώθηκαν εντυπωσιακά. Είναι 12% στο σύνολο των νοικοκυριών. Το 8% αφορά το δημόσιο έναντι του 9% που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια και το 4% αφορά τον ιδιωτικό τομέα.

Κατά συνέπεια για την Ελλάδα ο δείκτης αντίληψης της διαφθοράς που δίνει τη βαθμολογία της κλίμακας 1-10 με άριστα το 10 για κάθε χώρα διαμορφώθηκε το 2007 στο 4,6, δηλαδή, ήταν ανεβασμένη κατά 0,2 μονάδες τον τελευταίο χρόνο και κατά 0,3 από τότε που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το 2007 ξεπεράσαμε στο δείκτη κατάταξης της διεθνούς διαφάνειας 134 χώρες, έναντι 109 το 2006 και 97 το 2004.

Είμαστε ικανοποιημένοι; Φυσικά και όχι.

Ο αγώνας είναι πολυμέτωπος, είναι δύσκολος και χρειάζεται να είμαστε όλοι αρωγοί και συμπαραστάτες. Ο αγώνας αυτός δεν έχει ιδεολογικά χαρακτηριστικά και χρώμα.

Η διαφθορά προσβάλλει κατά κύριο λόγο χώρες με χαμηλό βιοτικό επίπεδο που δεν έχουν αναπτυγμένους δημοκρατικούς θεσμούς. Εξαίρεση στις κατατάξεις αυτές αποτελούν η Ιταλία, οι ΗΠΑ και η χώρα μας.

Κατά συνέπεια, το πρώτο συμπέρασμα που βγάζουμε είναι ότι όταν μία κοινωνία δεν έχει καταδικάσει στη συνείδησή της την διαφθορά είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτή να καταπολεμηθεί.

Έτσι πέρα από τα πολιτισμικά φαινόμενα και εμπόδια που πρέπει να προτάξουμε στο φαινόμενο οι αυστηρότερες ποινές που προωθούνται με το παρόν νομοσχέδιο είναι απόλυτα αναγκαίες.

Με το παρόν σχέδιο νόμου η Κυβέρνηση κυρώνει τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά της διαφθοράς και προβαίνει σε αντικατάσταση τροποποίηση και συμπλήρωση συναφών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα.

Σκοπός της παρούσας σύμβασης όπως αποδεικνύεται από τα 71 άρθρα της είναι:

πρώτον, να προάγει και να ενισχύσει τα μέτρα πρόληψης και καταπολέμησης της διαφθοράς ικανοποιητικότερα και αποτελεσματικότερα.

Δεύτερον, να προωθήσει διευκολύνει και στηρίξει τη διεθνή συνεργασία και την τεχνική και τεχνολογική αρωγή για την πρόληψη και την καταπολέμηση της διαφθοράς συμπεριλαμβανομένης της ανάκτησης περιουσιακών στοιχείων.

Τρίτον, να προωθήσει την ακεραιότητα, την υπευθυνότητα και την ορθή διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων και της δημόσιας περιουσίας.

Με τις εισαγόμενες διατάξεις για την προσαρμογή της νομοθεσίας μας στη σύμβαση η Κυβέρνηση για μια ακόμη φορά δηλώνει την πρόθεσή της στην ανάδειξη του προβλήματος της διαφθοράς ως ζητήματος μηδενικής ανοχής.

Έτσι οι σημαντικότερες τροποποιήσεις που επιφέρονται στον Ποινικό μας Κώδικα είναι:

·        η θεσμοθέτηση συγκεκριμένης μορφής εγκλήματος στην περίπτωση που η αξία δώρων, ωφελημάτων ή ανταλλαγμάτων υπερβαίνει το ποσό των 73.000 ευρώ. Αυτό το αδίκημα αποτελεί πλέον κακούργημα που τιμωρείται με ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα έτη για μέλη του Κοινοβουλίου, μέλη των δημαρχιακών κοινοτικών συμβουλίων, δικαστές, αλλοδαπούς, δημόσιους λειτουργούς, υπαλλήλους κατά τις διατάξεις του Πρωτοκόλλου Σύμβασης για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα.

·        Επέκταση της προστασίας κατά την ποινική προδικασία, όπως και των συνεργατών της δικαιοσύνης και μαρτύρων και στα θύματα αδικημάτων διαφθοράς, δωροδοκίας στους συγγενείς τους ή σε άλλα πρόσωπα που συνδέονται στενά με αυτούς, και στους πραγματογνώμονες.

·        Προσθήκη στο άρθρο 4 του νόμου 2225/1994 και επανακαθορισμός των κακουργημάτων για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, ώστε να συμπεριλάβει τα ως άνω αδικήματα.

·        Προστίθεται εδάφιο για τα έσοδα από αδικήματα διαφθοράς. Λαμβάνονται μέτρα για τη διευκόλυνση της συλλογής αποδείξεων για την προστασία συνεργατών δικαιοσύνης και μαρτύρων.

·        Λήψη μέτρων για την αποτελεσματική προστασία από πιθανή εκδίκηση ή εκφοβισμό των καταγγελλόντων μαρτύρων πραγματογνωμόνων θυμάτων συγγενών ή άλλων ανάλογα με εκείνα που προβλέπονται στο νόμο περί οργανωμένου εγκλήματος. Ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων που ισχύουν και για τις ανακριτικές πράξεις επί εγκληματικών οργανώσεων.

·        Επεκτείνεται η εφαρμογή του άρθρου 10 του νόμου 3560/2007 για τα αδικήματα της σύμβασης με τις οποίες προβλέπεται η επιβολή συγκεκριμένων διοικητικών κυρώσεων σε νομικά πρόσωπα σε περίπτωση τέλεσης από φυσικά πρόσωπα των αδικημάτων της ενεργητικής δωροδοκίας, προσφοράς για άσκηση επιρροής ή ξεπλύματος χρήματος προς όφελος των εν λόγω νομικών προσώπων.

·        Τέλος, παράλληλα με τα αρμόδια -σύμφωνα με τον κώδικα Ποινικής Δικονομίας- όργανα, οι ανακριτικές πράξεις στα εν λόγω αδικήματα διεξάγονται από τα αρμόδια όργανα της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

προφανώς τα ποινικά μέτρα και ο εξορθολογισμός του ποινικού δικαιικού μας συστήματος δεν είναι αυτά που μπορούν από μόνα τους να καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Η πολυνομία, η κακοδιοίκηση, η γραφειοκρατία είναι φαινόμενα τα οποία οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και οφείλουμε να τα πατάξουμε.

Οφείλουμε όλοι να είμαστε συνεργάτες και αρωγοί στο έργο της Κυβέρνησης.

Το παρόν θέμα δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή και αιτία για αντιπολιτευτικές κραυγές.

Ο εχθρός είναι κοινός. Δεν έχει ιδεολογικό χρώμα.

Η ηθική απαξίωση αυτών που μετέχουν στη διαδικασία, είτε προέρχονται από το δημόσιο είτε από τον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να συνοδεύει όλες τις πολιτικές και δράσεις και την υπευθυνότητά μας ως πολιτικά πρόσωπα και πολιτικά κόμματα.

Σας ευχαριστώ.