Συζήτηση επί των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπ. Δικαιοσύνης: «Κύρωση, εφαρμογή του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σχετικά με την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και παιδική πορνογραφία και άλλες διατάξεις».

«…Η Ιστορία έδειξε ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο από το να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, τις νέες ιδέες, τις καινοτόμες θεωρίες, προκειμένου να προάγει τον πολιτισμό του, την ζωή του και την εξέλιξή του... Από πότε κύριοι συνάδελφοι το μέσον ενοχοποιείται για τη χρήση του; Ο άνθρωπος ενοχοποιείται…»

Ο τίτλος που θα έβαζα στη σημερινή συζήτηση είναι «η δίκη των καμερών». Εάν ανατρέξουμε στην παγκόσμια ιστορία διαχρονικά θα δούμε ότι συντηρητικά κομμάτια των κοινωνιών πάντα προσπαθούσαν να δικάσουν και να καταδικάσουν νέες ιδέες, καινοτόμες θεωρίες, νέες τεχνολογίες. Αλλά η Ιστορία έδειξε ότι κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο από το να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες, τις νέες ιδέες, τις καινοτόμες θεωρίες, προκειμένου να προάγει τον πολιτισμό του, την ζωή του και την εξέλιξή του.

Αν μπαίναμε  σ’ αυτήν τη λογική, θα έπρεπε να κλείσουμε το internet, διότι εκεί διακινείται παιδική πορνογραφία, διότι μπορούν κάποιοι χάκερς να μπουν και να αντλήσουν κρατικά μυστικά. Θα έπρεπε να κλείσουμε τα κινητά τηλέφωνα, γιατί κάποιοι μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να παραβιάσουν το απόρρητο των επικοινωνιών. Θα έπρεπε να κλείσουμε τους δορυφόρους, γιατί κάποιοι μπορεί να τους χρησιμοποιήσουν για να παραβιάσουν το απόρρητό μας.

Από πότε κύριοι συνάδελφοι το μέσον ενοχοποιείται για τη χρήση του; Ο άνθρωπος ενοχοποιείται. Προς τι τα κροκοδείλια δάκρυα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; ‘Όταν εγκαταστήσατε το σύστημα των καμερών ήταν μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Τότε, είστε ένοχοι και υπόλογοι απέναντι του ελληνικού λαού για την κατασπατάληση δημοσίου χρήματος για τριάντα ημέρες.

‘Όχι συνάδελφοι. Αυτό το οποίο κυρίως διέτρεχε τη λογική εκείνων των ημερών, τα δημοσιεύματα εκείνων των ημερών και η επίσημη ενημέρωση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με επιστολή της ΕΛ-ΑΣ με ημερομηνία 26.2.2004 ήταν ότι τα συστήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν και μετά για την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών. Σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα, κρίνεται η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, διότι με όρους της δεκαετίας του ’60 ερχόμαστε και θέτουμε ζητήματα εμπιστοσύνης προς το σύστημα της ελληνικής Δικαιοσύνης, προς το σύστημα των ελληνικών διωκτικών αρχών.
Ως Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, ως Βουλευτής μιας κυβέρνησης η οποία πριν από τρεις μήνες πήρε την εμπιστοσύνη του 42% του ελληνικού λαού, ως Βουλευτής μιας κυβέρνησης η οποία δεν διστάζει να συγκρουστεί με κατεστημένα συμφέροντα μόνο και μόνο για να υπηρετήσει τις επόμενες γενιές, θεωρώ ότι είναι ντροπή να τίθενται σ’ αυτήν την Αίθουσα ζητήματα εμπιστοσύνης για το αν κινείται προς την κατεύθυνση προστασίας των συμφερόντων του λαού και των λαϊκών αγώνων.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αν εγώ κάτι απαιτώ από αυτήν την Κυβέρνηση, είναι να διασφαλίσει και να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα κατά της εγκληματικότητας και υπέρ της ασφάλειας των πολιτών. Όμως, επίσης θεωρώ, ότι έχει υποχρέωση και θα την ελέγξουμε όλοι, να προστατέψει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των πολιτών για την προστασία των προσωπικών τους δεδομένων. ‘Εχω την εντύπωση ότι με τη σημερινή τροπολογία ερχόμαστε να διασφαλίσουμε την προστασία των προσωπικών δεδομένων. ‘Όλα τα άλλα δεν μπορούμε. Τα ποτάμια δεν γυρίζουν πίσω.