Συνέχιση της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας που υπέβαλαν ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεώργιος Παπανδρέου και ογδόντα εννέα (89) Βουλευτές του Κόμματός του

«...Αυτό, όμως, που σίγουρα γνωρίζει ο λαός μας είναι ότι δεν βάλαμε διαχωριστική κόκκινη γραμμή με την κοινωνία, όπως λέτε στο κείμενο της πρότασής σας, αλλά βάλαμε διαχωριστική πράσινη γραμμή με το σπάταλο, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό κράτος, με τις δυνάμεις της συντήρησης και των προνομιακών κεκτημένων, με τις νοοτροπίες και τις αγκυλώσεις που παρήγαγαν οι πολιτικές του χθες...»

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρένθεση που θα απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στους Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Δικαίωμά σας, κύριοι συνάδελφοι, να χρησιμοποιείτε οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό μέσο διαθέτετε, ώστε να ασκείτε σωστά το αντιπολιτευτικό σας έργο και για οποιοδήποτε λόγο εσείς κρίνετε. Δεν είναι δικαίωμά σας, όμως, να προσπαθείτε να αδυνατίζετε την Κυβέρνηση της χώρας στην πιο κρίσιμη φάση εθνικής διαπραγμάτευσης.

Κλείνω την παρένθεση. Δεν κάνω περαιτέρω σχόλιο. Ας το κρίνει ο ελληνικός λαός.

“Η πρόταση δυσπιστίας είναι το πλέον ακραίο μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου που βρίσκεται στη διάθεση της αντιπολίτευσης.” Αυτή η διαπίστωση δεν είναι δική μου. Είναι γραπτή διατύπωση του εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του κ. Βενιζέλου, στα «Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου».

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρησιμοποιεί το πλέον ακραίο μέσο κοινοβουλευτικού ελέγχου, με την πλέον ακραία φρασεολογία, για να αντικρούσει μια δυναμική και διορατική μεταρρυθμιστική πολιτική, η οποία στηρίζεται σε μια αρραγή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όπως αυτή έχει προκύψει από μια νωπή και ισχυρή λαϊκή εντολή.

Στο σκεπτικό της πρότασης δυσπιστίας, μέσα από ένα θολό ιδεολογικό περίγραμμα -κύριο χαρακτηριστικό σας, βέβαια, τα τελευταία χρόνια- επανέρχεστε σε κλεμμένα συνθήματα, όπως της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας ή της ταξικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Ποια πολιτική είναι ταξική;

Αυτή που συντηρούσε τα πανωτόκια ή αυτή που τα κατήργησε, απελευθερώνοντας από δυσβάσταχτο βάρος χιλιάδες εργαζόμενους και αγρότες και διέγραψε 1,8 δισεκατομμύρια χρέη;

Ποια είναι ταξική πολιτική; Αυτή που φορολογούσε με ποσοστά έως 30% τη μεταβίβαση της γονικής περιουσίας ή αυτή που κατάργησε τον αντίστοιχο φόρο;

Αυτή που δόμησε ένα άδικο και αναποτελεσματικό κοινωνικό κράτος ή αυτή που θέσπισε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και την κατώτατη εθνική σύνταξη;

Αυτή που συμμετείχε στη λεηλασία της περιουσίας των πολιτών, μέσω της χρηματιστηριακής αγοράς ή αυτή που, μέσω ενός θεσμικού πλέγματος μέτρων και παρεμβάσεων, θωράκισε τη χώρα, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση της διεθνούς κρίσης που τρέχει στην εγχώρια αγορά;

Για ποιο ταξικό κράτος μιλάτε, όταν η ακρίβεια και η ασυδοσία της αγοράς αποτελούσε το κύριο χαρακτηριστικό της μετά ΟΝΕ εποχής; Τα μεγαλύτερα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί ποτέ στην εγχώρια αγορά για παραβίαση ανταγωνισμού έχουν επιβληθεί επί των ταξικών ημερών της δικής μας διακυβέρνησης. Σούπερ μάρκετ, γαλακτοβιομηχανίες, εταιρείες πετρελαίων, εταιρείες τροφίμων.

Είναι ταξική πολιτική η κατάρτιση για πρώτη φορά Εθνικού Χωροταξικού Πλαισίου, τα πράσινα ενεργειακά κτήρια, οι πολιτικές ενίσχυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι πολιτικές ενίσχυσης των βιολογικών καλλιεργειών, τα μέτρα πρόληψης και προστασίας από τις κλιματικές αλλαγές;

Κύριο συστατικό της επιχειρηματολογίας σας στην πρόταση δυσπιστίας είναι και η αναφορά σε ταξικές επιλογές της Κυβέρνησης στο ασφαλιστικό. Βέβαια, ο ίδιος ο εισηγητής σας, ο κ. Πάγκαλος, για πρώτη φορά από το Βήμα της Βουλής, εδώ και δέκα μέρες που συζητείται το ασφαλιστικό, ομολόγησε, έστω και με φειδώ, ότι με τις παρεμβάσεις μας δίνουμε παράταση πενταετίας στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας.

Είναι ταξική επιλογή η μεγαλύτερη διοικητική και οργανωτική παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, μέσω της ενοποίησης των εκατόν τριάντα τριών ασφαλιστικών ταμείων σε δεκατρία και δεν είναι η ενοποίηση σε πέντε που προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε τρία που προτείνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., σε ένα που προτείνει ο ΛΑ.Ο.Σ.;

Είναι ταξική επιλογή η δημιουργία του Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών που θα παραμείνει κλειδωμένο μέχρι το 2019 και στοχεύει στην άρρηκτη σχέση που πρέπει να διέπει την αλληλουχία και την αλληλεγγύη των γενεών;

Είναι ταξική επιλογή η στήριξη της μητρότητας, η αύξηση του πλασματικού χρόνου συνταξιοδότησης και η επέκταση του μέτρου όχι μόνο στις ασφαλισμένες του I.K.A.-ΕΤΑΜ, αλλά σε όλα τα ταμεία, σε όλες τις εργαζόμενες μητέρες;

Είναι ταξική επιλογή η άρση αδικιών και στρεβλώσεων και υπερβολών που έχει δομήσει η πελατειακή συμπεριφορά των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

Τα μέτρα για την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής τι είδους πολιτική είναι;

Μας αντιμετωπίζετε με παρωχημένη ιδεολογία και ορολογία της δεκαετίας του 1970. Πώς αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις του 21ου αιώνα;

Απόντες στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Απόντες, όπως σας είπε η κυρία Πρόεδρος, στη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Απόντες στο διάλογο για το ασφαλιστικό.

Δεν έχετε υπερψηφίσει ούτε ένα νομοσχέδιο από τα είκοσι δύο στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο, ούτε αυτό ακόμα για το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής.

Πού ήσασταν στο νομοσχέδιο κατά της φοροδιαφυγής ή στο νομοσχέδιο για την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, της γονικής παροχής και της αγοράς πρώτης κατοικίας;

Πού ήσασταν στο νομοσχέδιο για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, στο νομοσχέδιο για την έρευνα και την τεχνολογία, στα μέτρα ενίσχυσης των γυναικών στην πολιτική και την επιστήμη;

Πού ήσασταν όταν παίρναμε μέτρα για την επιτάχυνση στην απονομή της δικαιοσύνης;

Με την πρόταση δυσπιστίας, διακόψατε τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την επεξεργασία ενός νομοσχεδίου-τομή για τη διοικητική δικαιοσύνη.

Αν για κάτι μπορείτε να μας κατηγορήσετε, είναι για το ότι ο λαός δεν γνωρίζει το έργο μας. Δεν είναι σωστά ενημερωμένος για τις πραγματικές προβλέψεις και πρόνοιες του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Αυτό, όμως, που σίγουρα γνωρίζει ο λαός μας είναι ότι δεν βάλαμε διαχωριστική κόκκινη γραμμή με την κοινωνία, όπως λέτε στο κείμενο της πρότασής σας, αλλά βάλαμε διαχωριστική πράσινη γραμμή:

• με το σπάταλο, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό κράτος

• με τις δυνάμεις της συντήρησης και των προνομιακών κεκτημένων

• με τις νοοτροπίες και τις αγκυλώσεις που παρήγαγαν οι πολιτικές του χθες.

Προκαλέσατε δώδεκα ονομαστικές ψηφοφορίες. Μόνο που έλειπαν σε όλες Βουλευτές σας, προεξοφλώντας βέβαια το μάταιο του εγχειρήματος.

Εμείς ήμασταν όλοι εδώ. Δεν έλειπε κανένας. Εσείς λειτουργείτε με όρους δημοσκοπικής δημοκρατίας. Τα κόμματα διαμαρτυρίας δικαιολογούνται. Διεκδικούν όλες ανεξαιρέτως τις ελεύθερες ψήφους, χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Εσείς, όμως, σαν κόμμα διεκδίκησης της διακυβέρνησης της χώρας, δεν πρέπει να διαλέξετε με ποιες νοοτροπίες θα συγκρουστείτε, με ποια κατεστημένα θα αντιδράσετε; Δεν πρέπει να ξεκαθαρίσετε στο λαό τις πολιτικές σας θέσεις;

Εμείς λέμε ξεκάθαρα στο λαό μας:

• Εθνική ομοψυχία,

• ισχυρή ανάπτυξη και παραγωγή εθνικού πλούτου.

• Περισσότερο και καλύτερο κοινωνικό κράτος.

• Κοινωνική συνοχή.

• Πρωτοπορία στην εκπαίδευση, την έρευνα και την τεχνολογία.

• Στήριξη στην ελληνική οικογένεια.

• Προστασία της τρίτης ηλικίας.

• Δύναμη στην ομογένεια.

• Περιβαλλοντική προστασία.

Αυτό είναι το όραμά μας. Αυτό υπηρετούμε με αρραγή ενότητα.