Στο Φεστιβάλ της ΟΝΝΕΔ «Παρουσίες 2008», στην Αρχ. Ολυμπία, έδωσε το παρόν η βουλευτής Επικρατείας και μέλος του Πολ.Συμβ. της ΝΔ Φεβρωνία Πατριανάκου, η οποία ήταν ομιλήτρια στη συζήτηση με θέμα: «Παραολυμπιακοί Αγώνες: Ένα ισχυρό κίνητρο για ζωή».

Στην ομιλία της η Φεβρωνία Πατριανάκου ανέφερε τα εξής:

Το Ολυμπιακό Ιδεώδες προάγει το «Ευ Αγωνίζεσθαι», την «ευγενή άμιλλα», την αρμονική ανάπτυξη του ανθρώπου, την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, την ανάδειξη των οικουμενικών αξιών με πυρήνα τον άνθρωπο. Το Παραολυμπιακό Ιδεώδες όμως προσθέτει στο οικουμενικό του μήνυμα: στα μεν άτομα με αναπηρίες «κοίτα τι μπορούμε να πετύχουμε, μην παραδίνεσαι, μην υποχωρείς όλα κατακτούνται τίποτα δεν χαρίζεται» και σε όλους δε τους υπόλοιπους αποδέκτες το μήνυμα είναι ξεκάθαρο «Η δύναμη της ψυχής μπορεί να αναπληρώσει οποιαδήποτε δεξιότητα στέρησε η φύση».

Κορυφαίοι αθλητές του παραολυμπιακού κινήματος έγραψαν ιστορία στο χώρο του Ολυμπιακού αθλητισμού και άλλαξαν παγκοσμίως την οπτική γωνία των κοινωνιών απέναντι στα άτομα με αναπηρία. Ο οίκτος αντικαταστάθηκε με θαυμασμό, ο υφέρπων ρατσισμός άρχισε να αντικαθίσταται με την ανάγκη για παροχή μέσων βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους.

Η Bρετανίδα Grey Thompsonμε το αναπηρικό της αμαξίδιο κατέκτησε 14 Παραολυμπιακά μετάλλια σε τέσσερεις Ολυμπιάδες, το 2000 ανακηρύχτηκε κορυφαία αθλήτρια στο διαγωνισμό του BBC. Δεν παρέλαβε αυτοπροσώπως το βραβείο της παρ’ ότι ήταν στην εκδήλωση γιατί δεν υπήρχε ράμπα να ανέβει στη σκηνή. Εκατομμύρια τηλεθεατές ξεσηκώθηκαν. Ίσως ήταν η μεγαλύτερη νίκη της απέναντι σε ένα σύστημα που δεν είναι ώριμο να αποδεχθεί στην πράξη τη διαφορετικότητα.

Ο Όσκαρ Πιστόριους, παραολυμπιονίκης των 400 μ. κέρδισε έφεση που έκανε στο Δικαστήριο της Λωζάνης κατά απόφαση της IAAF που δεν τον δέχονταν να τρέξει με αρτιμελείς αθλητές με το επιχείρημα ότι τα ελαστικά πόδια του δίνουν πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του. Θα είναι ο πρώτος αθλητής με αναπηρία που θα μετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες . Εάν πετύχει την πρόκριση δεν υπάρχει καμία κορυφή που δεν μπορεί να κατακτήσει ανθρώπινη θέληση.

Δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος τα εμπόδια που ύψωσε η φύση σε κάποιους συνανθρώπους μας, εμείς με τις πράξεις μας και τις ενέργειες ή τις παραλέιψεις μας να τα κάνουμε ανυπέρβλητα.

Ο σύγχρονος Καιάδας είναι ο υποχρεωτικός απομονωτισμός και η περιθωριοποίηση των ατόμων με αναπηρίες που οδηγούν η έλλειψη υποδομών και προσβασιμότητας, οι οικονομικές δυσκολίες, η έλλειψη κρατικών δομών και οι κοινωνικές προκαταλήψεις.

Μέχρι κι αυτή τη στιγμή που συζητάμε δεν είναι υποχρεωτική η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία αν η Πολιτεία δεν μπορεί να την παρέχει. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχει θέσει ένα καινοτόμο νομοσχέδιο για την υποχρεωτική εκπαίδευση των ατόμων με ιδιαιτερότητες, σε δημόσια διαβούλευση καθώς επίσης έχει εξαγγείλει και την διασφάλιση χρηματοδότησης.

Θα άρουμε ως Πολιτεία μια κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών με ιδιαιτερότητες.

Η εκπαίδευση είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για να σπας από τις μικρές ηλικίες τις προκαταλήψεις, η διαφορετικότητα να εμπνέει σεβασμό και ταυτόχρονα αποκτούνται οι γνώσεις και οι δεξιότητες για ομαλή επαγγελματική ένταξη και σταδιοδρομία.

Τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα δίνουν πλέον απεριόριστες δυνατότητες στα άτομα με αναπηρίες.

Τεχνητά μέλη κινούνται μέσω του εγκεφάλου, ηλεκτρονικός υπολογιστής λαμβάνει εντολές με την κίνηση της γλώσσας, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης εκπόνησε σε συνεργασία με την Microsoft προγράμματα όπως το Smart eyes (πρόγραμμα πλοήγησης ατόμων με προβλήματα όρασης στην πόλη) sign 2 talk (μετατροπέας νοηματικής σε φωνή και αντίστροφα) Noesis (καινοτόμο εκπαιδευτικό περιβάλλον για παιδιά με αυτισμό).

Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν το αυτονόητο. Τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα να είναι προσβάσιμα στους χρήστες τους.

Υποχρέωση της Πολιτείας, υποχρέωση όλων μας είναι να διασφαλίσουμε ότι το Κράτος Πρόνοιας δεν θα εξαντλείται σε επιδοματική πολιτική αλλά θα διασφαλίζει την ουσιαστική οικονομική στήριξη των ατόμων με αναπηρίες και των οικογενειών τους για να κατακτήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση, στον Αθλητισμό, στην εργασία, στην Κοινωνία της Γνώσης και της εθελοντικής προσφοράς.

Ο αθλητισμός μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής τους και την ανεξαρτησία τους, αλλά απαιτεί εγκαταστάσεις, εξειδικευμένους προπονητές και ιατρική υποστήριξη. Υποχρέωση όλων μας είναι να μην επιτρέπουμε την υπέρβαση των εμποδίων να την έχουν μόνο αυτοί που οι οικογένειες τους έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν στις δαπάνες.

Το Κράτος Δικαίου και ο πολιτισμός της κοινωνίας μας κρίνονται από τον τρόπο που δομούν την Πρόνοια.

Τα επιδόματα από μόνα τους οδηγούν στον αποκλεισμό.

Το άνοιγμα δρόμων και η άρση των εμποδίων οδηγεί τα άτομα με αναπηρία στην ισότιμη συμμετοχή και στη δημιουργική, ανεξάρτητη κι αυτόνομη δράση.

Είναι Δικαίωμα τους, είναι Υποχρέωση μας.

Στο πάνελ των ομιλητών συμμετείχαν επίσης, ο κ. Σπύρος Σταυριανόπουλος Πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, ο κ. Βάϊος Γιώρας Αρχηγός Εθνικής Ομάδας Basket με καρότσι και ο κ. Γρηγόρης Πολυχρονίδης Παραολυμπιονίκης BOCCIA. Την συζήτηση συντόνισε η κα Πόπη Παππά Μέλος Ε.Γ. ΟΝΝΕΔ, Υπεύθυνη Γραμματείας ΑΜΕΑ.