Ομιλία στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Έγκριση της επικαιροποίησης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016».

"...Όμως, αυτήν την Ελλάδα του αύριο δεν μπορείτε να την οραματιστείτε, διότι δεν έχετε κανένα ιδεολογικό μοντέλο, πάνω στο οποίο να ακουμπήσετε και να μπορέσετε να δώσετε εξηγήσεις. Σ’ αυτή, λοιπόν, την Ελλάδα του αύριο, την Ελλάδα της μεσαίας τάξης και του κοινωνικού φιλελευθερισμού, καλούμαστε όλοι όσοι πιστέψαμε, πιστεύουμε και υπηρετούμε τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε και να δώσουμε λύση και πρόταση..." 

Κυρία Πρόεδρε,

η σημερινή συζήτηση γίνεται κάτω από δύο νέα δεδομένα. Το ένα είναι η σκιά της ύφεσης που απλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη αφού το τέταρτο τρίμηνο του 2012 και η Γερμανία και η Γαλλία παρουσίασαν στοιχεία ύφεσης.

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι η συζήτηση γίνεται πλέον κάτω από το φως της απόφασης της 13ης Δεκεμβρίου του EUROGROUP. Άμεσο αποτέλεσμά της στη σημερινή συζήτηση είναι η μείωση των τόκων κατά 2,5 δισεκατομμύρια σε σχέση με τον Προϋπολογισμό που ψηφίσαμε πριν από τρεις μήνες.

Αυτό, σαν στοιχείο από μόνο του, δείχνει ότι είναι η πρώτη φορά τα τελευταία έτη όπου τριμηνιαία επικαιροποιημένη έκθεση παρουσιάζει βελτιωμένα οικονομικά μεγέθη όσον αφορά τις δαπάνες σε σχέση με το παρελθόν.

Επιπλέον δε γίνεται κατανοητό, κάτω από το φως της απόφασης, ότι οι δαπάνες είναι δεσμευτικές. Κατά συνέπεια οποιαδήποτε θετική εξέλιξη, η όποια αναπροσαρμογή θα είναι για την ανακούφιση των οικονομικά ασθενέστερων και για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας.

Αντίθετα, η εκτέλεση του Προϋπολογισμού τον Ιανουάριο έδειξε ότι έχουμε μια υπέρβαση του στόχου των εσόδων κατά 17.000.000 ευρώ. Αυτό συνέβη για δύο λόγους. Διότι οι επιστροφές των φόρων μειώθηκαν κατά 267.000.000€ σε σχέση με τις προβλέψεις. Αν λάβουμε υπόψη ότι είχαμε μια υστέρηση 250.000.000€ έναντι του στόχου και με δεδομένο ότι τα έσοδα από τους άμεσους φόρους αυξήθηκαν γύρω στα 330.000.000€, τότε σημαίνει αβίαστα ότι είχαμε μια απώλεια της τάξεως των 500.000.000€ από έμμεσους φόρους.

Αυτό από μόνο του χτυπάει καμπάνες κινδύνου για όλους μας, διότι η έλλειψη ρευστότητας στην οικονομία είναι αυτή που μαζί με τις ασφυκτικές συνθήκες που δημιούργησε η ύφεση πλήττουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τον παραγωγικό ιστό και τη μεσαία τάξη.

Έχουμε μια σωρευτική ύφεση 30%. Ρεκόρ! Έχουμε μείωση του ΑΕΠ κατά 50.000.000.000€ τα τελευταία χρόνια. Ρεκόρ! Επίσης, έχουμε ανεργία 30%. Ρεκόρ! Είμαστε πρώτοι. Ταυτόχρονα έχουμε άμεσους φόρους, που πλήττουν τη μικρομεσαία επιχείρηση και τους παραγωγικούς ιστούς, εξαιρετικά υψηλούς. Έμμεσους φόρους; Εξαιρετικά υψηλούς. Υψηλό παραγωγικό κόστος, δηλαδή ενέργεια και πρώτες ύλες; Εξαιρετικά υψηλό. Έχουμε σκληρές και αμετακίνητες γραφειοκρατικές δομές.

Γι αυτό λοιπόν, κάτω από αυτό το βάρος, πρέπει όλοι μας να τρέξουμε με πρώτη την Κυβέρνηση, η οποία πρέπει να αρχίσει να ξεδιπλώνει το αναπτυξιακό της σχέδιο. Και εδώ έρχεται η ευθύνη της Αντιπολίτευσης. Η ευθύνη της Αντιπολίτευσης είναι μεγάλη. Και σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες δεν μας αρκούν ούτε οι αντιδράσεις ούτε τα ευχολόγια. Δεν πρέπει να συμπαρατάσσεστε με τις δυνάμεις του χθες και του «όχι».

Αυτό που απαιτούμε και θέλουμε είναι να μην ξαναβρεθεί πάλι στη θέση η Αντιπολίτευση να απολογείται για τα λάθη που έφεραν τη χώρα εδώ που την έφεραν, όταν το 2009 ο τότε Πρωθυπουργός έδινε μόνος του τη μάχη και έβρισκε απέναντι του όλες τις πολιτικές δυνάμεις.

Σήμερα, λοιπόν, τείνει να επαναληφθεί ακριβώς το ίδιο. Ζητούμε όλοι μαζί να σκεφτούμε πώς μπορούμε να συμβάλουμε στην ενδυνάμωση της αναπτυξιακής μας μηχανής. Ο κ. Ανδρουλάκης στην Επιτροπή αναφέρθηκε στο παράδειγμα της Ιρλανδίας. Η Ιρλανδία έχει αντίστοιχη και παράλληλη πορεία με την Ελλάδα. Όταν η Ιρλανδία θεωρείται κράτος πρότυπο και τείνει να βγει από το Μηχανισμό Στήριξης, έχει τα ίδια περίπου οικονομικά μεγέθη μ’ αυτά που είχε η Ελλάδα το 2009 όταν μπήκε. Όμως, έχει βασικές διαφορές. Η βασική της διαφορά είναι ότι είναι έκτη στη λίστα FORBES, όταν η Ελλάδα είναι εξηκοστή όγδοη. Η Ελλάδα έχει διαρθρωτικές αδυναμίες. Η Ιρλανδία έχει ένα νομικό και φορολογικό σύστημα εξαιρετικά πρότυπο και σύγχρονο, έχει πρότυπη ανάπτυξη των εξαγωγών της –όταν η Ελλάδα πάσχει και πρέπει να συμβάλουμε- και ταυτόχρονα έχει υψηλής ποιότητας ανθρώπινο δυναμικό που στην Ελλάδα, αν η μηχανή της δεν πάρει γρήγορα μπροστά, τείνει να εκλείψει και να διαχυθεί σε όλο τον κόσμο.

Εδώ, λοιπόν, ο μεταλλαγμένος «νέος» ΣΥΡΙΖΑ και «παλαιό» ΠΑ.ΣΟ.Κ. ακολουθεί μία εξαιρετικά καταστροφική πορεία για τη χώρα, γιατί δεν έχει να προτείνει απολύτως τίποτα. Κινείται χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα. Σήμερα, ο κ. Δραγασάκης στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων είπε ότι έχετε ολοκληρωμένο πρόγραμμα δέκα ημερών, δέκα μηνών, δέκα ετών. Μου αρκεί να δω το πρόγραμμά σας των δέκα ημερών. Δεν θέλουμε τίποτε άλλο. Παρουσιάστε τα στον ελληνικό λαό. Υπερασπίζεστε ένα χρεωκοπημένο εχθές. Συντάσσεστε με όλες τις συντεχνίες που αναιρούν οποιοδήποτε ψήγμα προόδου. Είστε αντίθετοι σε κάθε μεταρρυθμιστική δράση. Είστε αντίθετοι με κάθε πολιτική που προσπαθεί να δώσει ανάσα σ’ αυτό το χώρο.

Σας είχα μιλήσει στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό για το άλυτο κατά Τσίπρα θεώρημα «πώς είναι δυνατόν να μειώνετε το συντελεστή του κλάσματος –δημόσιο χρέος προς ΑΕΠ- όταν κάνετε οτιδήποτε για να μειώσετε τον παρονομαστή και να αυξήσετε τον αριθμητή».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι όλοι απέναντι στη μεσαία τάξη. Ήρθε η ώρα να προτείνουμε πολιτικές που θα τη βγάλουν από τη μέγγενη, που θα μπορέσουν να την κρατήσουν ζωντανή, που θα μπορέσουν να δώσουν μια Ελλάδα διαφορετική απ’ αυτήν την οποία υπηρετούσαμε εχθές. Όλοι πέσαμε στα ψευτοδιλήμματα, στις συντεχνίες, στα λόμπι και στα συμφέροντα, τα οποία οδήγησαν στα αδιέξοδα που βρισκόμαστε σήμερα.

Όμως, αυτήν την Ελλάδα του αύριο δεν μπορείτε να την οραματιστείτε, διότι δεν έχετε κανένα ιδεολογικό μοντέλο, πάνω στο οποίο να ακουμπήσετε και να μπορέσετε να δώσετε εξηγήσεις. Σ’ αυτή, λοιπόν, την Ελλάδα του αύριο, την Ελλάδα της μεσαίας τάξης και του κοινωνικού φιλελευθερισμού, καλούμαστε όλοι όσοι πιστέψαμε, πιστεύουμε και υπηρετούμε τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε και να δώσουμε λύση και πρόταση.